Ja, då er det ikkje greitt å ha
stemna på Vikestølen. Både i fjor og nå sundag var det
verhindringar. Men det har vore møte sjølv om det har småregna. I
1951 tok styret opp tanken å samla pengar til eit telt, til bruk i
regnver. Men det spurdest at det var ein kostbar affære. Så
drøfta ein planen om å setja opp eit skur. Så kom løysinga. Bjoa
Idrottslag skal setja opp sportshytte på stølen. Ved å yta ei
pengegåve til hytta har ein fått den avtala at Vikestølsmøta
skal få disponera hytta ein dag til året. Heretter kan ein ha
årvisse møte sjølv om det regnar litt.
Langtfarande stemnefolk.
Fram gjennom tidene er det mange
som har funne fram til Vikestølen. I 1915 stod denne lysinga i
Haugesundsavisene:
Vikestølsmøte.
Førstkommende søndag avholdes vennestevne på Vikestølen.
-Dampskip avgår fra Haugesund lørdag kl. 2 eferm. til Førde,
hvorfra marsjeres god veg til Røgenes og båtskyds over til
Vikevik. Fra Førde søndag aften, til Haugesund 12-tiden.
7/7-1915.
Kor mange haugesundarar vågar seg
ut på slik ferd i dag?
Sluttord.
Så er det 70 år sidan første
Vikestølsmøte. Så har Guds ord lydd i 70 år utover stølen frå
lekfolk, emissær, lærar og prest. Møt har vore vigde med bøn og
salmesong. Det har vore store møte, med mektige talar og varme
appellar. Det har lydd korsong og musikk. Den åndelege stoda i
folket har skifta – sterke åndelege brytingar – stilla – ja,
turre tider óg. Dette har nok ofte spegla seg av i møta.
Men Gud er den same, og Ordet er
det same. Måtte det så også heretter bli mange gode
Vikestølsmøte med klår og rein forkynning og villege menneske til
å høyra.